Λήδα Κυπριώτου, Πρόεδρος της AGALIA

Είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά ανθρώπους που έχοντας αφιερώσει τη ζωή τους σε ευγενείς σκοπούς, όπως το περιβάλλον ή τα παιδιά, καταφέρνουν να κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο. Είμαι πεπεισμένη ότι έχουμε τη δυνατότητα, ή καλύτερα το προνόμιο, να κάνουμε επιλογές στη ζωή μας και με αυτές να δίνουμε νόημα στην ύπαρξή μας. « Δίνω νόημα », για εμένα σημαίνει προσφέρω, μοιράζομαι, κάνω κάτι πιο όμορφο, σέβομαι τα δικαιώματα των ζωντανών όντων, βλέπω το χαμόγελο στα παιδικά πρόσωπα. Αυτό το τελευταίο, το είδα και το ένιωσα στην Ινδία, όπου πήγα δύο φορές για να περάσω λίγο χρόνο με τα παιδιά των ορφανοτροφείων « Θεοτόκος » και « Άγιος Ιγνάτιος », τα οποία γνωρίζω από το 2012. Η AGALIA δημιουργήθηκε για να φέρει βοήθεια στα παιδιά του κόσμου, ξεκινώντας από αυτά που θεωρώ την μικρή μου ινδική οικογένεια.

Michael Cressier, Γραμματέας της AGALIA

Όπως πολλοί, ανακάλυψα τη δυστυχία που πλήττει τα παιδιά της Καλκούτας χάρη στη δράση της Μητέρας Τερέζα. Η επιθυμία του να δεσμευθεί κανείς μπορεί να είναι μεγάλη, αλλά είναι δύσκολο το να ξέρει τι ακριβώς να κάνει. Όταν γνώρισα τη Λήδα, μου άρεσε η απτή πλευρά της προσέγγισής της. Το πλεονέκτημα της εξελίξεως σε μια μικρή δομή, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι όλα γίνονται με πολλή καλή θέληση αλλά μερικές φορές λίγο ερασιτεχνισμό, είναι ότι το αποτέλεσμα της δέσμευσης είναι συγκεκριμένο. Δεν υπάρχουν έξοδα προσωπικού, κανένα κόστος επικοινωνίας, καμία ομάδα εργασίας που εργάζεται για τη βελτιστοποίηση της διαφήμισης, καθώς δεν υπάρχει διαφήμιση. Κάθε φράγκο, κάθε λεπτό πηγαίνει κατευθείαν στο ορφανοτροφείο. Και για να αναφερθώ στη Μητέρα Τερέζα, δεν πρόκειται για να σώσουμε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά μπορούμε να ξεκινήσουμε σώζοντας έναν, κι έπειτα έναν άλλο, και μετά έναν άλλο. Θα είναι πάντα μια νίκη.

Olivier Girard, Μέλος του Δ.Σ. της AGALIA

Γνώρισα το ορφανοτροφείο « Θεοτόκος » μέσω της Λήδας και αρχικά αναρωτήθηκα για τον προσηλυτισμό που μπορεί να γίνεται στα παιδιά: καθησυχάστηκα γρήγορα και θέλησα να συνεισφέρω με μια υποστήριξη τακτική αλλά ανάλογη με τα μέσα μου. Έτσι, αγόραα ευχετήριες κάρτες και ημερολόγια κάθε χρόνο, προτού συνειδητοποιήσω ότι η βιωσιμότητα του ορφανοτροφείου απειλούταν από την παγκόσμια οικονομική κατάσταση. Ως εκ τούτου, ήταν απαραίτητο να ανεβάσουμε ταχύτητα. Η ιδέα του να οργανωθούμε σε ένα μικρό, αλλά δυναμικό και αφοσιωμένο συλλογο μου άρεσε, και έτσι αποφάσισα να συμμετάσχω στην ίδρυσή του. Μετά από κάποιες δράσεις που υλοποιήθηκαν με περιορισμένους πόρους (π.χ. σεμινάριο υποστήριξης μέσω του διαδικτύου), είναι πλέον σαφές ότι η βοήθεια που μπορούμε να παρέχουμε επί τόπου είναι δυσανάλογη των προσπαθειών μας. Προς αυτήν την κατεύθυνση θέλω να αναπτύξω τη δέσμευσή μου προς την AGALIA.